NOTA UNTUK BFF

Dear bestfriend,

Saya nak cakap face to face saya takut. Ntah, tengok muka awak, pun saya sudah kecut-perut- takut. Saya belum nak cakap apa terbuku di hati, saya dah rasa macam awak nak gigit-gigit saya. Kalau saya cakap saya pasti awak bukan setakat hentak meja, awak akan gigit saya terus. Jadi saya tulis kat sini dengan harapan awak baca. Ok ceritanya begini. Cerita ulang macam cerita 10 tahun lalu juga.

Okla kalau 10 tahun lalu yang nakkan awak tu cikgu-cikgu sekolah aje, kalau bagi kat saya yang mental ni pun, saya tak mau,  hari ini yang nakkan awak PhD-PhD, bukan takat Dr,, Professor pun hada. Cream of the Crops blaka. Kenapa awak tak mau juga? Eish saya pulak rasa nak gigit-gigit awak tau! MARAH NIH!!!!!.

Ok ok tarik nafas-tarik-nafas....bawa bertenang, dan berhenti marah, sambung cakap. 

Saya nak cakap satu aje. Lebih kepada nasihatlah. Saya nak berpantun parody untuk awak. Pantun ni pun Pantun Usman Awang tau. Fikiran saya mana la ada jauh tinggi macam Sasterawan Negara itu? Saya mimpi, Usman Awang datang bacakan pantun ini pada saya, siap pakai baju Melayu, bersampin bagai (joking). Okehlah tak banyak cakap, mari terus berpantun:-

Apa guna kepuk di ladang

Kalau tidak berisi padi

Apa guna hidup membujang

Tidur malam siok sendiri

Kalau awak tidur malam tak siok sendiri, silalah membujang sampai mati. Kalau siok-sndri, ada baiknya awak terima aje offer derang, tu.